CANTO matinal
O canto matinal dos paxariños
A dentro meus umbra se vexo alí
O tanto como en luz me permiti
Deixando para tras medos daniños.
Meu verso transfórmase e os espiños
Marcando canto quero estando aquí
Vestixios doutras eras xa perdín
Soubese da emoción distintos niños.
Que só lle que che traio sen remedio
Expresa a soedade no inmenso tedio
Refén de algunha sorte máis atroz,
A morte se anuncia de repente
E todo en realidade non se sente
Senón a mesma face deste algoz.
MARCOS LOURES
Nenhum comentário:
Postar um comentário